Перевод: с польского на английский

с английского на польский

(przy powitaniu)

См. также в других словарях:

  • pozdrowienie — n I 1. rzecz. od pozdrowić. 2. «formułka wypowiadana przy powitaniu, rzadziej przy żegnaniu kogoś; gest towarzyszący powitaniu» Przyjazne, serdeczne, uprzejme pozdrowienie. Mruknąć, rzucić, wypowiedzieć pozdrowienie. 3. lm D. pozdrowienieeń… …   Słownik języka polskiego

  • uścisk — m III, D. u, N. uściskkiem; lm M. i «objęcie kogoś, objęcie się wzajemnie ramionami; złączenie dłoni dwóch osób przy powitaniu, przy pożegnaniu itp.; uściśnięcie, uściśnięcie się, objęcie» Gorący, braterski, przyjacielski, serdeczny uścisk. Mocny …   Słownik języka polskiego

  • zdrowie — n I, blm «stan żywego organizmu, w którym wszystkie funkcje przebiegają prawidłowo; pełna sprawność i dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne» Dobre, słabe zdrowie. Narażać, odzyskać zdrowie. Dbać o zdrowie. Odznaczać się zdrowiem. Przypłacić… …   Słownik języka polskiego

  • zdrówko — n II, N. zdrówkokiem, blm zdr. od zdrowie ◊ Jak (twoje) zdrówko? «grzecznościowe pytanie (z odcieniem poufałości) zadawane zwykle przy powitaniu» ◊ Zdrówko solenizanta, jubilata itp. «familiarna, żartobliwa formuła przy wznoszeniu toastu» …   Słownik języka polskiego

  • całować — ndk IV, całowaćłuję, całowaćłujesz, całowaćłuj, całowaćował, całowaćowany «dotykać wargami (dla wyrażenia swych uczuć)» Całować czyjeś usta, oczy, czoło, a. całować kogoś w usta, w oczy, w czoło. Całować matkę w rękę, po rękach. ◊ żart. Całować z …   Słownik języka polskiego

  • cmokać — ndk I, cmokaćam, cmokaćasz, cmokaćają, cmokaćaj, cmokaćał, cmokaćany cmoknąć dk Va, cmokaćnę, cmokaćniesz, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęła, cmokaćnęli, cmokaćnięty 1. «mlaskać, wydawać wargami charakterystyczny odgłos, zwykle smakując coś,… …   Słownik języka polskiego

  • cmoknonsens — m IV, D. u, Ms. cmoknonsenssie, blm pot. «potępiające określenie zwyczaju całowania kobiet w rękę przy powitaniu lub pożegnaniu» …   Słownik języka polskiego

  • kłaniać się — ndk I, kłaniać sięam się, kłaniać sięasz się, kłaniać sięają się, kłaniać sięaj się, kłaniać sięał się 1. «pochylać się, kiwać głową, zdejmować nakrycie głowy na znak przywitania, pożegnania lub podziękowania; składać ukłon» Kłaniać się uniżenie …   Słownik języka polskiego

  • mój — + moja (ma), moje (me) D. m n mojego (mego), ż mojej (mej), C. m n mojemu (memu), ż mojej (mej), B. m=D. a. M., n=M., ż moją (mą), N. m n moim (mym), ż moją (mą), Ms. m n moim (mym), ż mojej (mej); lm M. m. os. moi, ż. rzecz. moje (me), D. moich… …   Słownik języka polskiego

  • pocałować — dk IV, pocałowaćłuję, pocałowaćłujesz, pocałowaćłuj, pocałowaćował, pocałowaćowany «złożyć pocałunek; ucałować» Pocałować czule, delikatnie, mocno, namiętnie, nieśmiało, serdecznie, ze czcią. Pocałować kogoś po ojcowsku, po siostrzanemu, z… …   Słownik języka polskiego

  • serwus — ndm pot. «rodzaj poufałego pozdrowienia przy powitaniu lub pożegnaniu, używanego w stosunku do kolegów, towarzyszy itp.; cześć, czołem» Serwus, co słychać?! Serwus, powodzenia! ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»